Widok zawartości stron
Hodowla lasu
Celem hodowli lasu jest zapewnienie trwałości i wysokiej produkcyjności lasów oraz ciągłości rozwoju i stabilności ekosystemów leśnych przez stosowanie - wzorowanych na procesach naturalnych - metod odnowienia i kształtowania struktury gatunkowej i wiekowej drzewostanów.
Zespół zabiegów odnowieniowych, pielęgnacyjnych i ochronnych dotyczy wszystkich faz rozwojowych drzewostanów i uwzględnia przede wszystkim:
W latach 2006-2013 w Nadleśnictwie Płock przebudowano 309 ha drzewostanów.
► zróżnicowanie warunków ekofizjograficznych i biotycznych określonych w regionalizacji przyrodniczo leśnej i siedliskoznawstwie leśnym;
► wielofunkcyjny charakter lasu w gospodarce przestrzennej, specyfikę obszarów chronionych i turystyczno-wypoczynkowych, a także lasów na gruntach porolnych i na obszarach zdegradowanych;
► kierunki oraz zasady genetyki i selekcji, reprodukcji lasu, fitomelioracji, doboru rębni, a także zalesiania i uprawy gatunków drzewiastych poza ekosystemami leśnymi.
W doskonaleniu gospodarki leśnej szczególną uwagę zwraca się na uwzględnianie ekologicznych podstaw rozwoju drzew i drzewostanów poprzez:
► dokładne rozpoznanie warunków glebowo-siedliskowych, niezbędne do zachowania lub przywracania zgodności występujących gatunków z warunkami siedliskowymi;
► realizację powszechnej ochrony przyrody, w tym ochrony ekosystemów o charakterze zbliżonym do naturalnego, lasów łęgowych i olsowych, śródleśnych zbiorników i cieków wodnych, bagien, torfowisk, wrzosowisk, stanowisk rzadkich gatunków roślin i ostoi zwierzyny oraz innych elementów różnorodności biologicznej;
► dostosowanie sposobów zagospodarowania lasów ochronnych do spełnianych przez nie funkcji;
► naturalizację krajobrazu leśnego przez wzbogacanie składu gatunkowego biocenoz leśnych, ograniczanie powierzchni zrębów zupełnych, preferowanie naturalnego odnowienia lasu oraz urozmaicanie brzegowych stref lasu;
► regulację zasobów drzewnych zgodnie z zasadą trwałości; zabezpieczenie realizacji potrzeb hodowlanych i ochronnych lasów oraz wzrostu przeciętnej zasobności drzewostanów;
► zalesianie gruntów, szczególnie w górnych częściach zlewni górskich, w strefach wododziałowych i na obszarach zagrożonych erozją.
Najnowsze aktualności
Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego
Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.
Leśnicy RDLP w Łodzi odnaleźli nowe, nieopisane dotychczas, stanowisko goździka sinego – gatunku zagrożonego wyginięciem.
Goździk siny Dianthus gratianopolitanus podlega ochronie ścisłej i wymaga ochrony czynnej. Wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2014) na terenie naszego kraju opisano 36 stanowisk tej rośliny. Większość z nich ma już jednak znaczenie tylko historyczne. Zostało prawdopodobnie jedynie 14. Goździk siny jest gatunkiem bardzo wrażliwym. Przegrywa konkurencję z innymi roślinami runa, ginie wskutek postępującej sukcesji, zacienienia przez warstwę podszyt i zwarcie drzewostanu, a wielokrotnie – w wyniku błędów lub nieświadomej działalności człowieka.
Na terenie RDLP w Łodzi jeszcze pod koniec XX wieku podawany był z 10 lokalizacji. Do dzisiaj, wg Czerwonej Księgi Roślin Województwa Łódzkiego, zachowało się już tylko 5. Dlatego nasze odkrycie jest tak ważne i stanowi istotny wkład do zasobów wiedzy botanicznej, nie tylko w skali regionalnej, ale i krajowej.
Stanowisko zostało odnalezione pod koniec maja, jednak z ujawnieniem informacji czekaliśmy na potwierdzenie oznaczenia gatunku przez eksperta. Po wspólnych oględzinach terenowych z botanikiem, dr hab. Marcinem Kiedrzyńskim z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego, nie ma już żadnych wątpliwości – goździk znaleziony w Nadleśnictwie Poddębice to właśnie goździk siny Dianthus gratianopolitanus.
Znalezisko jest tym cenniejsze, że w lasach RDLP w Łodzi realizowany jest Regionalny program ochrony goździka sinego Dianthus gratianopolitanus VILL, opracowany przez botaników z Uniwersytetu Łódzkiego i Ogrodu Botanicznego w Łodzi. Uczestniczą w nim aktywnie łódzkie nadleśnictwa – te, w których jeszcze zachowały się populacje tego gatunku.
Więcej o Regionalnych programach ochrony wybranych gatunków roślin rzadkich i zagrożonych wyginięciem na terenie województwa łódzkiego można przeczytać tutaj (https://www.lodz.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/ratowanie-ginacych-roslin).
Odnalezienie przez leśników nieznanego dotychczas stanowiska rzuca nowe światło i pozwala optymistyczniej patrzeć na perspektywy ochrony goździka sinego. Tym bardziej, że stanowisko to jest w tej chwili najmocniejszym w regionie łódzkim – tworzą go 4 płaty, liczące łącznie ponad 1000 pędów. Większość z nich to pędy generatywne (kwitnące i owocujące).
Populacja w Nadleśnictwie Poddębice (RDLP w Łodzi) weryfikuje też zasięg gatunku – znajduje się ponad 60 km na północ od dotychczasowych stwierdzeń goździka sinego w naszym regionie. Być może między tym stanowiskiem, a wykazywanymi w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Łódzkiego, istnieją i trwają inne, niezidentyfikowane jeszcze kępy i płaty tej niezwykłej rośliny – Dianthus gratianopolitanus Vill.
