Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Obszary Chronionego Krajobrazu

Obszary chronionego krajobrazu (OCHK) obejmują wyróżniające się krajobrazowo tereny o różnych typach ekosystemów. Zagospodarowanie przestrzenne na tych obszarach powinno być tak prowadzone, aby zapewnić stan względnej równowagi ekologicznej i w jak najmniejszym stopniu zmieniać krajobrazowo dany obszar. Obszary chronionego krajobrazu służą ochronie terenów dolinowych, kompleksów polno-leśnych i leśnych zapewniając utrzymanie ich walorów przyrodniczych i krajobrazowych. OCHK tworzą tzw. korytarze ekologiczne pozwalające na przemieszczanie się zwierząt i roślin, nie dopuszczając do izolacji najwartościowszych obiektów przyrodniczych, takich jak rezerwaty czy parki krajobrazowe.

  W granicach terytorialnego zasięgu nadleśnictwa znajdują się częściowo lub w całości trzy obszary chronionego krajobrazu. Obszary te wprowadzone zostały na mocy Rozporządzenia nr 60 Wojewody Mazowieckiego z dnia 24. lipca 2002 roku (Dz. Urz. Nr 2 poz. 4938).

Nadwiślański Obszar Chronionego Krajobrazu

Nadwiślański OCHK obejmuje 44 504 ha na terenie powiatu płockiego w gminach: Bodzanów, Brudzeń Duży, Mała Wieś, Radzanowo, Słupno, Słubice, Stara Biała oraz mieście i gminie Wyszogród, w powiecie płońskim w gminie Czerwińsk, w zasięgu nadleśnictwa zajmuje powierzchnię 3384,57 ha, co stanowi 7,62 % obszaru Nadwiślańskiego OCHK.

Obszar Chronionego Krajobrazu Przyrzecze Skrwy Prawej

OCHK Przyrzecze Skrwy Prawej o powierzchni 33 338 ha leży na terenie powiatu sierpeckiego w gminach: Mochowo, Rościszewo, Sierpc i Szczutowo oraz w gminie Brudzeń Duży powiatu płockiego. Łączna powierzchnia gruntów nadleśnictwa w granicach OCHK Przyrzecze Skrwy Prawej wynosi 4547,15 ha, co stanowi 13,64 %  powierzchni tego obszaru.

Obszar Chronionego Krajobrazu Równina Raciążska

OCHK Równina Raciąska jest najmniejszym z omawianych i w całości leży w powiecie sierpeckim w gminach: Rościszewo i Zawidz. Powierzchnia tego OCHK wynosi 10 402 ha ,leży w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa, na powierzchni  768,80 ha., co stanowi 7,35 % obszaru OCHK Równina Raciąska.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego

Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego

Leśnicy RDLP w Łodzi odnaleźli nowe, nieopisane dotychczas, stanowisko goździka sinego – gatunku zagrożonego wyginięciem.

Goździk siny Dianthus gratianopolitanus podlega ochronie ścisłej i wymaga ochrony czynnej. Wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2014) na terenie naszego kraju opisano 36 stanowisk tej rośliny. Większość z nich ma już jednak znaczenie tylko historyczne. Zostało prawdopodobnie jedynie 14. Goździk siny jest gatunkiem bardzo wrażliwym. Przegrywa konkurencję z innymi roślinami runa, ginie wskutek postępującej sukcesji, zacienienia przez warstwę podszyt i zwarcie drzewostanu, a wielokrotnie –  w wyniku błędów lub nieświadomej działalności człowieka.

Na terenie RDLP w Łodzi jeszcze pod koniec XX wieku podawany był z 10 lokalizacji. Do dzisiaj, wg Czerwonej Księgi Roślin Województwa Łódzkiego, zachowało się już tylko 5. Dlatego nasze odkrycie jest tak ważne i stanowi istotny wkład do zasobów wiedzy botanicznej, nie tylko w skali regionalnej, ale i krajowej.
Stanowisko zostało odnalezione pod koniec maja, jednak z ujawnieniem informacji czekaliśmy na potwierdzenie oznaczenia gatunku przez eksperta. Po wspólnych oględzinach terenowych z botanikiem, dr hab. Marcinem Kiedrzyńskim z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego, nie ma już żadnych wątpliwości – goździk znaleziony w Nadleśnictwie  Poddębice to właśnie goździk siny Dianthus gratianopolitanus.

Znalezisko jest tym cenniejsze, że w lasach RDLP w Łodzi realizowany jest Regionalny program ochrony goździka sinego Dianthus gratianopolitanus VILL, opracowany przez botaników z Uniwersytetu Łódzkiego i Ogrodu Botanicznego w Łodzi. Uczestniczą w nim aktywnie łódzkie nadleśnictwa – te, w których jeszcze zachowały się populacje tego gatunku.
Więcej o Regionalnych programach ochrony wybranych gatunków roślin rzadkich i zagrożonych wyginięciem na terenie województwa łódzkiego można przeczytać tutaj (https://www.lodz.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/ratowanie-ginacych-roslin).

Odnalezienie przez leśników nieznanego dotychczas stanowiska rzuca nowe światło i pozwala optymistyczniej patrzeć na perspektywy ochrony goździka sinego. Tym bardziej, że stanowisko to jest w tej chwili najmocniejszym w regionie łódzkim – tworzą go 4 płaty, liczące łącznie ponad 1000 pędów. Większość z nich to pędy generatywne (kwitnące i owocujące).

Populacja w Nadleśnictwie Poddębice (RDLP w Łodzi) weryfikuje też zasięg gatunku – znajduje się ponad 60 km na północ od dotychczasowych stwierdzeń goździka sinego w naszym regionie. Być może między tym stanowiskiem, a wykazywanymi w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Łódzkiego, istnieją i trwają inne, niezidentyfikowane jeszcze kępy i płaty tej niezwykłej rośliny – Dianthus gratianopolitanus Vill.