Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Obszary Natura 2000.

Idea sieci Natura 2000 zakłada zwiększenie skuteczności działań ochronnych poprzez stworzenie dodatkowego - kompletnego i metodycznie spójnego - systemu ochrony dziedzictwa przyrodniczego Europy, który nakłada się na już funkcjonujące systemy ochrony obszarowej i gatunkowej, stanowiąc ich uzupełnienie i zdecydowane wzmocnienie.

Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Płock obejmuje:

Obszar Dolina Środkowej Wisły (kod PLB 140004) należy do Obszarów Specjalnej Ochrony Ptaków i obejmuje 30777,9 ha. Sięga od Dęblina po Płock. Powierzchnia gruntów Nadleśnictwa Płock położonych w granicach OSO wynosi 72,0 ha . Obszar  ten chroni siedliska wielu gatunków ptaków, jest też  dla nich istotnym korytarzem migracyjnym. Występują tu co najmniej 22 gatunki ptaków z załącznika I Dyrektywy Ptasiej  i 4   gatunki z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Jest to bardzo ważna ostoja ptaków wodno-błotnych – gniazduje tu 40-50 gatunków. W drzewostanach, które wchodzą w  granice obszaru dominują dęby , znaczny jest też udział topoli i wierzby.

Głównym celem funkcjonowania Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych i gatunków roślin i zwierząt, które uważa się za cenne (znaczące dla zachowania dziedzictwa przyrodniczego Europy) i zagrożone wyginięciem w skali całej Europy. Cel ten ma być realizowany poprzez wyznaczenie  i objęcie ochroną obszarów, na których te gatunki i siedliska występują.

Obszar Sikórz (kod PLH 140012) to Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk zajmujący 195,68 ha w gminach Budzeń Duży i Stara Biała. Jest to obszar położony w Brudzeńskim Parku Krajobrazowym, w 91,7% na terenie rezerwatu Sikórz. Teren ten to 12 kilometrowy, malowniczy odcinek rzeki Skrwy Prawej wraz z otaczającymi koryto lęgami i grądami. Lasy są tu bardzo zróżnicowane. Powierzchniowo dominują tu drzewostany, w których największy udział ma grab, dąb, brzoza i olsza. Zaznacza się również udział innych , cennych gatunków: wiązu, jesionu, lipy.

Kampinoska Dolina Wisły (kod 140029) obejmuje środkowy odcinek rzeki Wisły pomiędzy Warszawą  a Płockiem. Jest to jeden z najlepiej zachowanych Europie obszarów chroniących naturalnie zachowany strefowy układ roślinności wielkiej doliny rzecznej. Są tu liczne starorzecza, wyspy i piaszczyste łach. Występuje tu wiele cennych i rzadkich zbiorowisk roślinnych zarówno nieleśnych(murawy napiaskowe, ziołorośla, łąki trzęślicowe i selernicowe )jak i zaroślowych oraz leśnych: nadrzeczne łęgi wierzbowe i topolowe, łęgi dębowo-wiązowo-jesionowe i olszowo-jesionowe, Całkowita powierzchnia obszaru wynosi 20659,11 ha, z czego w granicach Nadleśnictwa znajduje się 89,28 ha.

Chcesz wiedzieć więcej o obszarach NATURA 2000 - kliknij tutaj

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego

Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego

Leśnicy RDLP w Łodzi odnaleźli nowe, nieopisane dotychczas, stanowisko goździka sinego – gatunku zagrożonego wyginięciem.

Goździk siny Dianthus gratianopolitanus podlega ochronie ścisłej i wymaga ochrony czynnej. Wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2014) na terenie naszego kraju opisano 36 stanowisk tej rośliny. Większość z nich ma już jednak znaczenie tylko historyczne. Zostało prawdopodobnie jedynie 14. Goździk siny jest gatunkiem bardzo wrażliwym. Przegrywa konkurencję z innymi roślinami runa, ginie wskutek postępującej sukcesji, zacienienia przez warstwę podszyt i zwarcie drzewostanu, a wielokrotnie –  w wyniku błędów lub nieświadomej działalności człowieka.

Na terenie RDLP w Łodzi jeszcze pod koniec XX wieku podawany był z 10 lokalizacji. Do dzisiaj, wg Czerwonej Księgi Roślin Województwa Łódzkiego, zachowało się już tylko 5. Dlatego nasze odkrycie jest tak ważne i stanowi istotny wkład do zasobów wiedzy botanicznej, nie tylko w skali regionalnej, ale i krajowej.
Stanowisko zostało odnalezione pod koniec maja, jednak z ujawnieniem informacji czekaliśmy na potwierdzenie oznaczenia gatunku przez eksperta. Po wspólnych oględzinach terenowych z botanikiem, dr hab. Marcinem Kiedrzyńskim z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego, nie ma już żadnych wątpliwości – goździk znaleziony w Nadleśnictwie  Poddębice to właśnie goździk siny Dianthus gratianopolitanus.

Znalezisko jest tym cenniejsze, że w lasach RDLP w Łodzi realizowany jest Regionalny program ochrony goździka sinego Dianthus gratianopolitanus VILL, opracowany przez botaników z Uniwersytetu Łódzkiego i Ogrodu Botanicznego w Łodzi. Uczestniczą w nim aktywnie łódzkie nadleśnictwa – te, w których jeszcze zachowały się populacje tego gatunku.
Więcej o Regionalnych programach ochrony wybranych gatunków roślin rzadkich i zagrożonych wyginięciem na terenie województwa łódzkiego można przeczytać tutaj (https://www.lodz.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/ratowanie-ginacych-roslin).

Odnalezienie przez leśników nieznanego dotychczas stanowiska rzuca nowe światło i pozwala optymistyczniej patrzeć na perspektywy ochrony goździka sinego. Tym bardziej, że stanowisko to jest w tej chwili najmocniejszym w regionie łódzkim – tworzą go 4 płaty, liczące łącznie ponad 1000 pędów. Większość z nich to pędy generatywne (kwitnące i owocujące).

Populacja w Nadleśnictwie Poddębice (RDLP w Łodzi) weryfikuje też zasięg gatunku – znajduje się ponad 60 km na północ od dotychczasowych stwierdzeń goździka sinego w naszym regionie. Być może między tym stanowiskiem, a wykazywanymi w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Łódzkiego, istnieją i trwają inne, niezidentyfikowane jeszcze kępy i płaty tej niezwykłej rośliny – Dianthus gratianopolitanus Vill.