Widok zawartości stron
Ścieżka ornitologiczna w Brudzeńskim Parku Krajobtrazowym.
PTASIĄ ŚCIEŻKĄ PRZEZ BRUDZEŃSKI PARK KRAJOBRAZOWY
Ścieżka daje możliwość poznania różnorodności gatunkowej ptaków występujących w Brudzeńskim Parku Krajobrazowym. Urozmaicone formy ukształtowania terenu: lasy, zbiorniki wodne, trzcinowiska, łąki, łęgi i pola uprawne stwarzają możliwości bytowania licznym przedstawicielom krajowej awifauny. Ważną pozycję w parku zajmują gatunki ptaków związane z wodami.
Całkowita długość ścieżki wynosi ok. 4.5 kilometra. Trasę tę pokonuje się w orientacyjnym czasie około 2 godzin (bez urządzania przerwy na odpoczynek czy obserwacje, które należy indywidualnie doliczyć).
W trakcie wycieczki zaplanowano 5 przystanków.
Ze względu na specyficzny charakter ścieżki, jest ona szczególnie polecana niewielkim liczebnie grupom obserwatorów (10- 15 osób), mających już pewne doświadczenie i zainteresowanie przyrodnicze.
Proponowanym przez nas okresem, pozwalającym na poznanie jak największej ilości ptaków jest początek sezonu lęgowego, czyli maj - czerwiec oraz okres wędrówek, zaznaczający się wyraźnie na początku kwietnia i w drugiej połowie września.
JAK DOJECHAĆ NA ŚCIEŻKĘ
Dojeżdżamy z Płocka autobusem PKS (kierunek Brudzeń przez Siecień lub Sobowo przez Głownię) i wysiadamy na przestanku Murzynowo I, skąd widzimy, ustawioną niemalże przy samym przystanku, tablicę informująca nas jak o przebiegu dydaktycznej ścieżki ornitologicznej. Zatrzymujemy się przy tablicy, aby zapoznać się z przebiegiem trasy naszej wędrówki po czym kierujemy się drogą asfaltową na wschód w kierunku Płocka. Mijamy z lewej strony tablicę z informacją, o położonym nad rzeką Skrwą Prawą, Ośrodku Szkoleniowo - Rekreacyjnym w Cierszewie. Dalsze 5 minut drogi doprowadza nas do pierwszego przystanku na trasie "Ptasiego szlaku".
Najnowsze aktualności
Jesień
Jesień
Dlaczego jesienią liście zmieniają kolory?
Okazuje się, że większość liści zostaje zabarwiona na kolorowo jeszcze latem, jednak dzięki obecności chlorofilu (barwnika odpowiedzialnego za kolor zielony) , kolory te nie są widoczne. Kiedy jesienią drzewo przygotowuje się do przetrwania zimy, a chlorofil zaczyna zanikać, uwidocznione zostają inne barwniki – między innym znany z marchewki, papryki czy dyni karoten i ksantofil (odpowiedzialne za barwy żółte i pomarańczowe).
Inaczej sytuacja wygląda z kolorem czerwonym. Za jego pojawienie się odpowiadają antocyjany, które w odróżnieniu od dwóch poprzednich, syntetyzowane są dopiero jesienią. Okazuje się, że ich zadaniem jest ochrona drzewa przed szkodnikami oraz nadmiernym oddziaływaniem promieni słonecznych, w czasie jesiennego wycofywania azotu z liści. Azot zostaje wycofany do części drzewa które przetrwają zimę.
Trzeba przyznać, że wszystkie te zabiegi są bardzo atrakcyjne wizualnie.
